فیستول و آبسه مقعدی هر دو از بیماری های عفونی ناحیه مقعد هستند، اما این دو بیماری تفاوت بسیاری با یکدیگر دارند، در واقع می توان گفت تحت شرایطی خاص و در صورتی که آبسه بدون درمان رها شود، احتمال دارد عفونت آن گسترش یافته و به فیستول تبدیل شود. آبسه مقعدی به معنی تجمع عفونت در زیر پوست نواحی اطراف مقعد است و منظور از فیستول مقعدی ایجاد مسیری غیر طبیعی میان بافت روده و پوست اطراف مقعد می باشد.

تشخیص فیستول مقعد و آبسه مقعدی

برای تشخیص بیماری فیستول و آبسه مقعدی پزشک ضمن دریافت علائم و نشانه های ایجاد شده برای بیماری مانند تب، قرمزی، تورم و …ممکن است سایر روش ها نیز استفاده نماید. در مورد آبسه باید بگوییم بجز در موارد خاص، از طریق معاینه پزشک بیماری را تشخیص داده و درمان های لازم را توصیه می کند. اما برای تشخیص نهایی فیستول نیاز به روش های دیگری است. از مهمترین روش های تشخیص فیستول می توانیم به سونوگرافی اندوآنال دو بعدی و سه بعدی همراه با تزریق آب اکسیژنه به فیستول برای مشاهده شیار آن اشاره کنیم. به علاوه در بعضی موارد از سی تی اسکن و ام آر آی استفاده می شود، این روش ها دقت بالایی داشته و در مورد بیمارانی که میزان عفونت در آنها زیاد است کاربرد دارد.

تفاوت روش‌های درمان فیستول مقعد و آبسه مقعدی

اگر بیماری در مرحله اولیه باشد برای درمان آبسه مقعدی می توان از آنتی بیوتیک استفاده نمود و در صورتی که آبسه سر باز نکند، پزشک می تواند با ایجاد برش روی آن محتویات عفونی تجمع کرده را تخلیه نماید. اما درمان فیستول کمی پیچیده تر است زیرا مجرای ایجاد شده حاصل از بیماری را نمی توان با استفاده از دارو یا درمان های خانگی درمان نمود،درمان فیستول با لیزر و جراحی امکان پذیر است اما از آنجایی که جراحی ریسک عوارضی مثل بی اختیاری را در پی دارد کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. اما لیزر درمانی روشی بسیار مناسب است که می تواند بدون ایجاد عوارض و یا درد و خونریزی، در کمترین زمان ممکن فیستول ایجاد شده را درمان نماید.